Toen Dineke, Janneke en Judith besloten mee te gaan naar Malawi voor de opening van het Mtendere Rehabilitation Center, wisten ze dat het een bijzondere reis zou worden. Maar hoe bijzonder, dat ontdekten ze pas toen ze voet zetten op Afrikaanse grond.

Na een lange reis en wat gedoe met koffers bij de controle, kwamen ze aan in Blantyre. De warmte sloeg meteen toe, maar ook de eerste indrukken waren onvergetelijk. “De vriendelijkheid van de mensen viel me meteen op,” vertelt Janneke. “Iedereen vraagt hoe het met je gaat.” Dineke herinnert zich vooral de paarse Jacarandabomen die overal bloeiden, en Judith lacht: “En alle mensen die je willen helpen – voor een beetje geld natuurlijk.”

Toen ze het behandelcentrum voor het eerst zagen, hadden ze alle drie hetzelfde gevoel: wauw. Het was groter dan ze zich hadden voorgesteld. Na maanden van updates, foto’s en verhalen via Sharlon, stonden ze er nu zelf – in het hart van iets dat ooit begon als een droom.

De week voor de opening

De dagen voor de opening waren druk en vol gezelligheid. Er moest nog van alles gebeuren: schoonmaken, meubels verplaatsen, beton storten, een moestuin aanleggen. “Iedereen hielp mee, het was echt teamwork,” vertelt Dineke. “De sfeer was goed, we hadden samen een doel en dat wilden we afmaken.”

Ook het lokale team werkte keihard. De drie vrouwen waren onder de indruk van hun inzet én hun positiviteit. “Iedereen was vriendelijk, en ze stonden echt versteld van onze Nederlandse werklust,” vertelt Judith. “Maar andersom leerden wij juist dat je ook tevreden kunt zijn met minder. In Malawi hebben ze de tijd, bij ons moeten we altijd op tijd zijn.”

De dag van de opening

De officiële opening zelf was een feest vol indrukken. “We waren net gewend dat Afrikanen vaak later komen, maar dit keer waren ze te vroeg!” lachen ze. De toespraken waren lang, maar indrukwekkend. Vooral de woorden van Sharlon en Raphael raakten hen diep. “

In hun eigen netwerk zijn ze een donatie actie gestart. Dit heeft een mooi bedrag van 1450 euro opgeleverd! Deze cheque hebben ze tijdens de opening overhandigd. “Na het overhandigen van de cheque kregen we een knuffel van hen allebei. Dat was een heel mooi moment.”

Wat blijft hangen

De reis naar Malawi heeft veel indruk gemaakt. Judith zegt dat ze zich nu meer bewust is van hoeveel armoede er is in de wereld, en hoe dankbaar we mogen zijn voor de luxe die we in Nederland hebben. Janneke vond het vooral bijzonder om te zien waar Sharlon zich zo hard voor inzet: “Het was fijn om daar een klein onderdeel van te mogen zijn.”

Over Mavuvu zijn ze het alle drie eens: iets wat ooit onmogelijk leek, is toch gelukt. “Het is hoop voor een betere toekomst,” zegt Dineke. En dat is precies wat ze ook hopen voor de jongeren die straks in Mtendere behandeld worden: een nieuwe start, zonder verslaving, met kansen op werk en een toekomst vol mogelijkheden.

Een blijvende indruk

Wat ze meenemen naar huis? Natuurlijk wat souvenirs, maar vooral een koffer vol ervaringen. “We hebben geleerd dat je niet rijk hoeft te zijn om gelukkig te zijn,” zeggen ze. “Wees dankbaar en tevreden met wat je hebt.”

Hun woorden zeggen het allemaal: de reis naar Malawi was niet zomaar een bezoek, maar een ervaring die bijblijft – vol warmte, verbondenheid en bewondering voor het werk dat daar nu echt begonnen is.